баб:а, -ꙑ ж 1. карміцелька; 2. бабка-павітуха
багър:ити, -ѭ, -иши незак. барвовіць, рабіць барвовым
багър:ъ, -а м 1. барва, багра; 2. = багърѣница
багърѣниц:а, -ѧ ж пурпуровыя шаты (адзнака каралеўскай улады)
бали:и, -ѩ м доктар, лекар
баловани:ѥ, -ꙗ н 1. лячэньне, лекаваньне; 2. лекі
бальств:о, -а н лекі; лячэньне, лекаваньне
баньск:ъ, -ꙑи прым. лазенны, які мае дачыненьне да лазьні
бан:ꙗ, -ѩ ж лазьня; купаньне
бедр:а, -ꙑ ж сьцягно; клуб (частка цела)
бедрьнъ прым. багаты, шчодры
бе гл. без
беж гл. без
без, беж, безо, безъ, безь, бес, бещ прын. + Р. 1. без; 2. пры выказваньні пярэчаньня, нязгоды насуперак, проці, супраць, не па, не паводле
безаконени:ѥ, безаконьни:ѥ, -ꙗ н беззаконьне; правіна
безакони:ѥ, -ꙗ н злачынства, беззаконьне, парушэньне закону; правіна; няпраўда
безаконьник:ъ, -а м парушальнік закону, злачынец; нягоднік
безаконьн:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. чыніць беззаконьне, парушаць закон
безаконьн:ъ, -ꙑи прым. 1. незаканамерны, які не адпавядае закону; 2. уласьцівы нягодніку, злачынны, нягодны, зладзейскі
безаконьнье гл. безаконениѥ
безбожьн:ъ, -ꙑи I прым. бязбожны
безбожьн:ъ, -ꙑи II субст. бязбожнік
безбожьств:о, -а н бязбожнасьць, бязбожжа
безбозни:ѥ, -ꙗ н сьмеласьць, адвага, бясстрашша, харобрасьць
безбрашьнъ прым.: безбрашьно брашьно літар.: яда бязь ежы(гульня словаў)
безбѣдьн:ъ, -ꙑи прым. бясьпечны
безвещьн:ъ, -ꙑи прым. нярэчыўны, нематэрыяльны
безвиньн:ъ, -ꙑи прым. нявінны, бязьвінны, невінаваты
безводьн:а, -ꙑ ж бязводная пустэча
безводьн:ъ, -ꙑи прым. бязводны, сухі
безврѣменьн:ъ, безъврѣменьн:ъ, -ꙑи прым. 1. пазачасавы; 2. дачасны; нясвоечасовы
безвѣдънъ гл. безвѣдьнъ
безвѣдьн:ъ, -ꙑи прым. які ня ведае; ненаўмысны, несьвядомы; тьма безвѣдьнаꙗ цемра няведаньня
безвѣстьн:ъ, -ꙑи прым. невядомы; няясны
безгнѣвьн:ъ, -ꙑи прым. той, каму не ўласьцівая злосьць; нязлосны, лагодны, рахманы
безгоди:ѥ, -ꙗ н неспрыяльная, неадпаведная пара
безгодьнѣ прысл. ня ў час, не ў пару, нясвоечасова
безградьник:ъ, -а м чалавек без радзімы
безгрѣшьн:ъ, -ꙑи прым. бязгрэшны
бездарьствьн:ъ, -ꙑи прым. няўдзячны
безден- гл. бездън-
бездобь прысл. дарэмна, надарэмна, марна, безвынікова
бездродьн:ъ, -ꙑи прым. невысакародны, невысакароднага/нешляхецкага паходжаньня, паспаліты; бязродны
бездръпътьн:ъ, -ꙑи прым. бясслоўны, які ўсё прымае без пярэчаньня
бездрѣвьнъ прым. не драўляны, ня з дрэва
бездоушьн:ъ, -ꙑи прым. нежывы, без душы
бездъжди:ѥ, -ꙗ н сухмень, засха
бездън:а, -ꙑ ж, бездъни:ѥ, бездьни:ѥ, -ꙗ н бездань, прадоньне, прорва
бездън:ъ, -ꙑи прым. бяздонны
бездьна гл. бездъна
бездьниѥ гл. бездъниѥ
безименьнъ прым. безыменны, безназоўны, неназваны
безлобьнъ гл. безълобьнъ
безлѣтьнъ прым. пазачасавы, які не старэе, для якога не ўласьцівы працэс старэньня
безмездьникъ гл. безмьздьникъ
безмилостив:ъ, -ꙑи прым. неміласэрны
безмлъви:ѥ, безмльви:ѥ, -ꙗ н цішыня, ціша; бязгучча
безмлъвьн:ъ, -ꙑи прым. маўклівы, бязмоўны; ціхі
безмлъвьстви:ѥ, -ꙗ н бязмоўнасьць, (пакорлівае) маўчаньне
безмьздьник:ъ, -а м бескарысьлівы чалавек, бяссрэбнік
безмльвиѥ гл. безмлъвиѥ
безмѣрьнъ прым. нязьмерны, бязьмерны
безмѫжьн:ъ, -ꙑи прым.: безмѫжьнъ мѫжь муж толькі па назве, муж толькі перад людзьмі, намінальны муж
безнадеждънъ гл. безнадеждьнъ
безнадеждьн:ъ, -ꙑи прым. які страціў надзею, роспачны, роспачлівы
безначѧльно прысл. без пачатку
безо гл. без
безок:овати, -оуѭ, оуѥши незак. быць бессаромным/дзёрзкім/нахабным, нахабнічаць
безочьств:о, -а н бессаромнасьць, дзёрзкасьць, нахабнасьць, нахабства
безплачьнъ гл. бесплачьнъ
безпѫтьнъ гл. беспѫтьнъ
безскръбънъ гл. бескръвьнъ
безоумаи прым. неразумны
безоуми:ѥ, -иꙗ н неразумнасьць; вар'яцтва
безоумл:ь, -ии прым. неразумны; вар'яцкі
безоумьль гл. безоумль
безоумьник:ъ, -а м неразумны чалавек; вар'ят
безоумьн:ъ, бесоумьн:ъ, -ꙑи прым. = безоумль
безчѧдьнъ гл. бещѧдьнъ
безъ гл. без
безъврѣменьнъ гл. безврѣменьнъ
безълобив:ъ, -ꙑи прым. нязлосны, незласьлівы, бяззлобны, лагодны, рахманы, мірны; бязьвінны; бясхітрасны, няхітры
безълоби:ѥ, -ꙗ н нязлобнасьць, незласьлівасьць, бяззлобнасьць, дабрыня, лагоднасьць, рахманасьць; бязьвіннасьць
безълобьн:ъ, -ꙑи прым. = безълобивъ
безъратии прым. мірны, без вайны
безъчоувьствьнъ гл. бещоувьствьнъ
безъчьствовати гл. бещьствовати
безь гл. без
безьлобьнъ гл. безълобьнъ
бес гл. без
бес- гл. таксама без-
бесада гл. бесѣда
бесвѣтьнъ прым. пазбаўлены сьвятла, безь сьвятла
бесквръвьнъ гл. бескръвьнъ
бескврьньн:ъ, -ꙑи прым. беззаганны; бязгрэшны
бесконьчьн:ъ, -ꙑи прым. бясконцы
бескръбьн:ъ, -ꙑи прым. спакойны, мірны; бестурботны, бесклапотны
бескръвьн:ъ, -ꙑи прым. бяскроўны
бесловесьн:ъ, -ꙑи прым. 1. бясслоўны, бязмоўны, які не мае дару мовы (пра жывёл); 2. нямы; 3. перан. неразумны
бесловьн:ъ, -ꙑи прым. неразумны; непрадуманы, няўзважаны
беслъньн:ъ, -ꙑи прым. пазбаўлены сонечнага сьвятла, без сонца, нясонечны
беспечальн:ъ, -ꙑи прым. бестурботны, бесклапотны; спакойны
бесплачьн:ъ, -ꙑи прым. які бязь сьлёз/плачу/скаргаў/нараканьняў
бесплодьн:ъ, -ꙑи прым. няплодны, бясплодны
бесплътьно прысл. бесьцялесна
бесплътьн:ъ, -ꙑи прым. бесьцялесны
беспльт- гл. бесплът-
беспосагаꙗ прым. ж (м і н няма) незамужняя
бесправьди:ѥ, -ꙗ н несправядлівасьць
бесправьдьн:ъ, -ꙑи прым. несправядлівы
бесприкладьн:ъ, -ꙑи прым. бяспрыкладны, незраўнёны
беспрѣстани прысл. безупынна, безупынку; стала, увесь час
беспѫтьн:ъ, -ꙑи прым. бездарожны, які без дарогі, які ня мае дарогі
бесрами:ѥ, -ꙗ н бессаромнасьць
бесрамък:ъ, -а м бессаромнік
бесрамьн:ъ, -ꙑи прым. бессаромны, нахабны
бессьниѥ гл. бесъниѥ
бестрасти:ѥ, -ꙗ н беспакутнасьць, адсутнасьць пакутаў, жыцьцё без пакутаў
бестрастьн:ъ, -ꙑи прым. які без пакутаў
бестоуди:ѥ, -ꙗ н бессаромнасьць
бестоудьник:ъ, -а м бессаромнік
бестоудьн:ъ, -ꙑи прым. бессаромны
бестоудьнѣ прысл. бессаромна
бестоудьц:ь, -а м бессаромнік
бестьлѣни:ѥ, -ꙗ н незьнішчальнасьць; бесьцялеснасьць
бестьлѣн:ъ, -ꙑи прым. незьнішчальны; бесьцялесны
бестьлѣньн:ъ, -ии прым. незьнішчальны; бесьцялесны
бестѫжьн:ъ, -ии прым. які вытрым(лі)ваецца/трываецца без нараканьняў, які пазбаўлены цяжкасьцяў
бесоуменъ гл. безоумьнъ
бесоумьнъ гл. безоумьнъ
бесхрамьник:ъ, -а м бясхатнік, бяздомнік; чалавек, які ня мае жытла
бесцѣннъ гл. бесцѣньнъ
бесч- гл. таксама бещ-
бесчинаи гл. бещинаи
бесчиниѥ гл. бещиниѥ
бесчиньнъ гл. бещиньнъ
бесчьствиѥ гл. бещьствиѥ
бесчьствьнъ гл. бещьствьнъ
бесчьстиѥ гл. бещьстиѥ
бесъмрътиѥ гл. бесъмрьтиѥ
бесъмрътьство гл. бесъмрьтьство
бесъмрьти:ѥ, -ꙗ н неўміручасьць, бесьсьмяротнасьць
бесъмрьтьство, -а н неўміручасьць, бесьсьмяротнасьць, несьмяротнасьць
бесьмрътиѥ гл. бесъмрьтиѥ
бесьмрьтиѥ гл. бесъмрьтиѥ
бесъмрьтьство, -а н неўміручасьць, бесьсьмяротнасьць, несьмяротнасьць
бесъни:ѥ, -ꙗ н бадзёраньне, чуваньне; бессань
бесѣд:а, -ꙑ ж 1. слова; прамова; 2. размова, гутарка; 3. казаньне, казань; 4. сам тэкст Эвангельля
бесѣдовани:ѥ, -ꙗ н размова, гутарка
бесѣд:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. къ комоу, съ кꙑимь, съ чѣмь, комоу 1. размаўляць, гутарыць; 2. сустракацца, кантактаваць
бецѣньнъ гл. бесцѣньнъ
бещинаи, бесчинаи прым. нястрыманы; неўтаймоўны
бещиница гл. бещиньница
бещини:ѥ, -ꙗ бясчынства; нястрыманасьць, неўтаймоўнасьць
бещиньниц:а, -ѧ ж бясчынства; нястрыманасьць, неўтаймоўнасьць
бещиньн:ъ, -ꙑи прым. нястрыманы, неўтаймоўны; сьмелы, адважны, дзёрзкі
бещислънъ гл. бещисльнъ
бещисльн:ъ, -ꙑи прым. незьлічоны; бязьмерны
бещисменьн:ъ, -ꙑи прым. незьлічоны
бещоувьствьн:ъ, -ꙑи прым. які нічога не адчувае/успрымае
бещьстви:ѥ, -ꙗ н: бещьствиѥ сътворити абняславіць, зьняславіць, зглуміць
бещьств:овати, -оуѭ, оуѥши незак./зак. ганьбіць/зганьбіць, сарамаціць/пасарамаціць=прысаромець; глуміць/зглуміць
бещьствьн:ъ, -ꙑи прым. нягодны, які ня мае годнасьці
бещьстии прым. да якога няма пашаны, непаважаны, нешанаваны
бещьсти:ѥ, -ꙗ н няслава, ганьба, глум; бещьсти:ѥ сътворити абняславіць, зьняславіць, зглуміць
бещьстьн:ъ, -ꙑи прым. зьняслаўлены, зглумлены; нягодны
бещѧдьн:ъ, -ꙗ н бязьдзетнасьць; няплоднасьць, бясплоднасьць
бещѧдьн:ъ, -ꙑи прым. бязьдзетны; бясплодны, няплодны
бесцѣньн:ъ, -ꙑи прым. неацэнны, бясцэнны; каштоўны
бечислънъ гл. бещисльнъ
бечисменьнъ гл. бещисменьнъ
бечистьнъ гл. бещьстьнъ
бечьствовати гл. бещьствовати
бечьстии гл. бещьстии
бечьстиѥ гл. бещьстиѥ
би форма бꙑти
бива:ти, -ѭ, -ѥши незак. забіваць
бисеръ гл. бисьръ
бисръ гл. бисьръ
бисъръ гл. бисьръ
бисьр:ъ, -а м пэрлы; пэрліна
бити, биѭ, биѥши = бьѭ, бьѥши незак. 1. біць; 2. бічаваць; 3. забіваць; бити камениѥмь закідаць каменьнем
бич:ь, -а м бізун, пуга, біч
биѥни:ѥ, бьѥни:ѥ, -ꙗ н біцьцё бізуном/пугаю/бічом; бічаванне
благ:о I, благо:ое (мн. -аꙗ) н дабро, штосьці добрае (субст. ад благъ)
благо II прысл. добра
благоже выкл. добра!, так і трэба!, так і належыць!
благовол:ити, -ѭ, -иши незак./зак. на кого; о комь, чьто 1. спрыяць/паспрыяць, выказваць/выказаць прыязнасьць, прыхільнасьць, сымпатызаваць/праявіць сымпатыю/прыхільнасьць; 2. жадаць/пажадаць
благоволѥни:ѥ, -ꙗ н спрыяньне, прыхільнасьць, міласьць, ласка, добрая воля
благоволѥно прысл. прыхільна
благовоньн:ъ, -ꙑи прым. духмяны, пахучы, пахкі
благоврѣменьно прысл. акурат, (самы) час, пара, зручна, якраз
благоврѣменьн:ъ, -ꙑи прым. своечасовы
благовъгодьн:ъ, -ꙑи прым. адпаведны
благовѣри:ѥ, -ꙗ н пабожнасьць, багабойнасьць, богабаязнасьць
благовѣрьн:ъ, -ꙑи прым. пабожны, багабойны, богабаязны
благовѣрьнѣ прысл. пабожна, багабойна, богабаязна
благовѣств:овати, благовѣст:овати, благовѣстьств:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. абвяшчаць, спавяшчаць, дабравесьціць, зьвеставаць; прапаведаваць
благовѣ:стити, -щѭ, -стиши незак./зак. абвяшчаць=весьціць/абвесьціць, спавяшчаць/спавесьціць=спавясьціць
благовѣстовати гл. благовѣствовати
благовѣстьствовати гл. благовѣствовати
благовѣща:ти, -ѭ, -ѥши незак. абвяшчаць=спавяшчаць (добрую вестку), дабравесьціць, зьвеставаць
благовѣщени:ѥ, -ꙗ н 1. добрая вестка, дабравешчаньне; Эвангельле; 2. Дабравешчаньне, Зьвеставаньне (сьвята)
благоголѣньн:ъ, -ꙑи прым. які мае моцныя ногі
благодавьц:ь, -а м дабрадзей, дабрачынец
благодари:ѥ, -ꙗ н карысьць; дабрадзейства
благодарь:ствити, -щвлѭ, -ствши незак./зак. дзякаваць/падзякаваць; усхваляць/усхваліць, узносіць/узьнесьці падзяку
благодарьствьн:ъ, -ꙑи прым. 1. падзячны, які мае адносіны да падзякі
благодарѥни:ѥ, -ꙗ н падзяка; удзячнае ўхваленьне
благодате:ль, -лꙗ м дабрадзей, дабрачынец
благода:ти, -мь, -си зак. учыніць/зрабіць дабро
благодат:ь, -и ж міласьць, даброць
благодатьник:ъ, -а м дабрадзей; спагаднік, спагадца
благодатьн:ъ, -ꙑи прым. міласьцівы, поўны міласьці
благодоуши:ѥ, -ꙗ н душэўны спакой; бестурботнасьць, бесклапотнасьць
благодѣте:ль, -лꙗ м дабрадзей, дабрачынец
благодѣт:ь, -и ж 1. міласьць, даброць; 2. дабрадзейства, дабрадзейнасьць, дабро; 3. удзячнасьць, падзяка; 4. даброць, цнота; 5. прыемнасьць, прыемнае пачуцьцё
благодѣтьн:ъ, -ꙑи прым. 1. міласьцівы, поўны міласьці; 2. дабрадзейны, міласьцівы; 3. удзячны
благодѣни:ѥ, -ꙗ н дабрадзейства, дабрадзеяньне (працэс)
благодѣ:ти, -ѭ, -ѥши незак./зак. чыніць/учыніць дабро, рабіць/зрабіць дабро
благоже выкл. добра, выдатна (выказваньне задавальненьня)
благоизвол:ити, -ѭ, -иши незак./зак. на кого, на комь, о комь, въ комь 1. любіць/палюбіць каго-н.; 2. спрыяць/паспрыяць, спагадаць/паспагадаць каму-н.
благоизвольн:ъ, -ꙑи прым. вядомы, знакаміты, слынны, знаны
благоиспꙑтани:ѥ, -ꙗ н стараннасьць
благокореньн:ъ, -ꙑи прым. (з) добрага роду, высакародны
благолѣпьн:ъ, -ꙑи прым. прыгожы, цудоўны, чароўны, дзівосны
благообразьно прысл. годна; з пабожным выглядам
благообразьнъ прым. годны; пабожнага выгляду
благоприимичьн:ъ, -ꙑи прым. спрыяльны, зручны, ёмкі
благоприлежьн:ъ, -ꙑи прым. старанны
благоприйѧтьн:ъ, -ꙑи прым. прыемны, (па)жаданы
благорастворѥни:ѥ, -ꙗ н удалае/прыемнае зьмяшэньне (у зьвязку зь віном)
благороди:ѥ, -ꙗ н высакароднасьць, высакародства, шляхетнасьць
благородьн:ъ, -ꙑи прым. высакародны, шляхетны
благословениѥ гл. благословлѥниѥ
благословенъ гл. благословлѥнъ
благословесенъ гл. благословесьнъ
благослове:сити, -шѫ, -сиши зак. 1. багаславіць, перахрысьціць, перажагнаць; 2. уславіць, усхваліць, узьнесьці хвалу
благословествени:ѥ, -ꙗ н багаславеньне, багаслаўленьне, багаславенства; хвала
благослове:ствити, -щвлѭ, -ствиши, благословеств:овати, благословесьств:овати, -оуѭ, -оуѥши незак./зак. 1. багаслаўляць/багаславіць; 2. услаўляць/уславіць, усхваляць/усхваліць, узносіць/узьнесьці хвалу
благословествьн:ъ, -ꙑи прым. багаслаўлёны, услаўлены, у(с)хвалены
благослове:стити, -щѫ, -стиши незак./зак. 1. багаслаўляць/багаславіць, хрысьціць/перахрысьціць, жагнаць/перажагнаць; 2. багаслаўляць/багаславіць, усхваляць/усхваліць, узносіць/узьнесьці хвалу
благословесьн:ъ, -ꙑи прым. багаслаўлёны, (па)хрышчаны
благословесьствовати гл. благословествовати
благословещвлѥни:ѥ, -ꙗ н багаславеньне, багаслаўленьне, багаславенства
благословещени:ѥ, благословешени:ѥ, -ꙗ н багаславеньне, багаслаўленьне, багаславенства
благословешенъ гл. благословесити
благослов:ити, -лѭ, -иши гл. благослове:стити
благословлꙗ:ти, -ѭ, -ѥши незак. 1. багаслаўляць, хрысьціць, жагнаць; 2. багаслаўляць, усхваляць, узносіць хвалу
благословениѥ гл. благословлѥниѥ
благословенъ гл. благословлѥнъ
благословлѥни:ѥ, благословени:ѥ, -ꙗ н багаславеньне, багаслаўленне, багаславенства
благословлѥн:ъ, благословен:ъ, -ꙑи прым. багаслаўлёны, багаславёны; услаўлены, у(с)хвалены
благословьѥниѥ гл. благословлѥниѥ
благословьѥнъ гл. благословлѥнъ
благостꙑ:ни, -нѩ ж дабрыня, дабрата, ласка, міласьць, (добра)зычлівасьць
благост:ь, -и ж дабрыня, дабрата, ласка, міласьць, (добра)зычлівасьць
благостьн:ъ, -ꙑи прым. добры, міласьцівы
благосътвори:ти, -ѭ, -иши зак. зрабіць/учыніць дабро
благотворив:ъ, -ꙑи прым. які робіць/чыніць дабро
благотвори:ти, -ѭ, -иши незак. рабіць/чыніць дабро
благоухани:ѥ, -ꙗ н водар, духмянасьць
благоуханънъ гл. благоуханьнъ
благоуханьнъ, -ꙑи прым. духмяны, пахучы, пахкі
благочинѥни:ѥ, -ꙗ н дабрадзейства, дабрачыннасьць
благочьстив:ъ, -ꙑи прым. пабожны, набожны, багабойны, богабаязны
благочьсти:ѥ, -ꙗ н пабожнасьць, багабойнасьць, богабаязнасьць
благочьст:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. быць пабожным/багабойным/богабаязным
благочьстьно прысл. пабожна, багабойна, богабаязна
благочьстьн:ъ, -ꙑи прым. пабожны, набожны, багабойны, богабаязны
благ:ъ, -ꙑи прым. добры, прыемны
благꙑ:ни, -нѩ ж 1. дабро, добрае; 2. дабро, маёмасьць; багацьце; спрат; 3. дабрыня, дабрата, (добра)зычлівасьць, спагаднасьць, спагадлівасьць, ласкавасьць
блаженик:ъ, -а м багаславенны, вялебны (пра сьвятога)
блажени:ѥ, -ꙗ н багаславеннасьць, вялебнасьць (пра сьвятога)
блажен:ъ, -ꙑи прым. 1. шчасны, шчасьлівы; 2. багаславенны, вялебны (пра сьвятога)
блаженьнъ гл. блаженъ
блаженьств:о, -а н шчасьце
блажи:ти, -ѭ, -иши незак. услаўляць, усхваляць, узносіць хвалу
блажьнъ гл. блаженъ
блазн:а, -ꙑ ж памылка, аблуда
блазни:ти, -ѭ, -иши незак. 1. ашукваць, падманваць; 2. абураць; 3. спакушаць, зводзіць; 4. прымушаць сумецца, выклікаць суменьне
блазни:ти сѩ, -ѭ, -иши 1. памыляцца, быць у аблудзе; 2. абурацца; 3. блазнаваць, гаварыць блазноту
блазн:ъ, -а м спакуса
блазньничь прым. блазенскі, блазнаў
блазньн:ъ, -ꙑи прым. які памыляецца, знаходзіцца ў аблудзе
блат:о, -а балота, багна, дрыгва; твань
ближик:а, -ꙑ м сваяк; блізкі, бліжні
ближьнии I прым. блізкі
ближьнии II субст. бліжні
близньц:ь, -а м улас. Блізьня, Блізьнюк
близньчьн:ъ, -ꙑи прым. падвойны; дваісты
близъ, близь прысл. і прын. (з Р., Д.) (ка)ля, побач, поруч, паблізу
близь гл. близъ
блискати сѩ гл. блисцати сѩ
блиск:ъ, -а м маланка, бліскавіца
блистаниѥ гл. блисцаниѥ
блисцани:ѥ, блистани:ѥ, -ꙗ н бляск, зьзяньне, зіх(а)ценьне
блисца:ти сѩ, блиска:ти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. блішчаць, зьзяць, зіх(а)цець
блоусти гл. блюсти
бльва:ти, блюѭ, блюѥши незак. ванітаваць, рыгаць, бляваць
бльвотин:а, -ꙑ ж ваніты
бльщани:ѥ, -ꙗ н 1. бляск, зьзяньне, зіх(а)ценьне; 2. блісканьне (у часе навальніцы); маланка, бліскавіца
бль:щати сѩ, -ѫ, -иши незак. блішчаць, зьзяць, зіх(а)цець
блѣд:ъ, -ꙑи прым. бледны
блѣдѣ:ти, -ѭ, -ѥши незак. бляднець
блюд:о, -а н, блюд:ъ, -а м спод (посуд)
блю:сти, -дѫ, -деши незак. 1. дбаць пра што, рупіцца пра што, глядзець што, даглядаць што, сачыць за чым; 2. кого чьто ахоўваць, абаряняць, сьцерагчы каго/што, пільнаваць каго/што, за кім/чым; 3. чьто захоўваць што, прытрым(лі)вацца, трымацца чаго
блюсти сѩ 1. глядзець, дбаць, сачыць, зважаць, зьвяртаць увагу; 2. отъ чесо асьцерагацца чаго
блѧд:ь, -и I м балбатун
блѧд:ь, -и II ж 1. балбатня; 2. аблуда; ерась, гарэзія; 3. распуста
блѧдьник:ъ, -а м балбатун
блѧдьн:ъ, -ꙑи прым. балбатлівы
блѧ:сти, -дѫ, -деши незак. балбатаць, вярзьці глупства
блѫдилищ:е, -а н месца распусты, дом граху, публічны дом
блѫ:дити, -ждѫ, -диши незак. 1. блукаць; 2. распусьнічаць
блѫднитьствѣ гл. блѫдничьство
блѫдолюби:ѥ, -а н распуснасьць, блудлівасьць, юрлівасьць
блѫд:ъ, -а м распуста, блуд
блѫдьник:ъ, -а м распусьнік
блѫдьниц:а, -ѧ ж распусьніца
блѫдьничьск:ъ, -ꙑи прым. прынал. распусьнічышын, які належыць распусьніцы
блѫдьничьств:о, -а н распусьніцтва, блуд; прастытуцыя
блѫдьно прысл. 1. распусна; 2. аблудна, бязглузда, бесталкова, марна
блѫдьн:ъ, -ꙑи прым. распусны; блѫдьнꙑи сꙑнъ блудны сын
блѫждени:ѥ, -ꙗ н распуста, блуд
бо I злуч. 1. (прычына) бо, таму як, таму што; 2. (вынік) таму, праз тое; 3. (далучэньне) ды(й)
бо II часьц. (узмацненьне) ж(а), бо, жа бо
бога:тити сѩ, -щѫ, -тиши незак. багацець, узбагачацца; быць багатым
богат:ъ, -ꙑи прым. 1. багаты, заможны; 2. шчодры, багаты
богатьстви:ѥ, -ꙗ н багацьце
богатьств:о, -а н багацьце
богатѣ:ти, -ѭ, -ѥши незак. багацець, узбагачацца; быць багатым
богоавлѥниѥ гл. богоꙗвлѥниѥ
богобори:ѥ, -ꙗ н багаборства
богоборьн:ъ, -ꙑи прым. багаборскі
богоборьц:ь, -а м багаборнік, багаборца
богоборѥни:ѥ, -ꙗ н багаборства
боговесельн:ъ, -ꙑи прым. багарадны, рады Богу, які радуецца Богу
боговидьц:ь, -а м хто бачыць Бога
боговъгодьн:ъ, -ꙑи прым. мілы Богу
богогодьн:ъ, -ꙑи прым. мілы Богу
богодъхновен:ъ, -ꙑи прым. боганатхнёны
богозъван:ъ, -ꙑи прым. богаабраны
богокоторьн:ъ, -ꙑи прым. багаборскі, багаборніцкі
боголѣпьно прысл. прыемна Богу
боголѣпьн:ъ, -ꙑи прым. мілы/прыемны Богу
боголюбив:ъ, -ꙑи прым. багалюбны, пабожны
боголюбьц:ь, -а м багалюбца
богомръзъкъ гл. богомрьзъкъ
богомрьзък:ъ, -ꙑи прым. боганенавісны
богомѫдростьн:ъ, -ꙑи прым. багамудры, падобны мудрасьцю да Бога, мудры праз бога
богомѫдр:ъ, -ꙑи прым. багамудры, падобны мудрасьцю да Бога
богонаоучен:ъ, -ꙑи прым. навучаны богам, дадзены ад Бога, пераняты ад бога
богоневѣст:а, -ꙑ ж нявеста Бога, Божая нявеста; дзяўчына, якая прызначыла сябе за нявесту Богу (пра манашку)
богоносив:ъ, богоносьн:ъ, -ꙑи прым. баганосны, які носіць у сабе Бога; кіраваны Богам
богоносьц:ь, -а м баганосец
богообразьн:ъ, -ꙑи прым. богападобны
богопознани:ѥ, -ꙗ н богаспазнаньне, спазнаньне Бога
богоприѥмьц:ь, -а м богапрыемца, які прымаў Бога да сябе на рукі (звычайна пра сьв. Сымона)
богоразоуми:ѥ, -ꙗ н богаспазнаньне, спазнаньне Бога
богородиц:а, -ѧ ж Маці Божая/Боская, Багародзіца
богородичин:ъ, -ꙑи прым. прынал. Маці Божай/Боскай, багародзічын
богородичин:о, -а н твор у гонар Маці Божай/Боскай
богосварьник:ъ, -а м багаборнік, багаборца
богосварьн:ъ, -ꙑи прым. багаборскі, багаборніцкі
богослове:ствити, -щвлѭ, -ствиши незак. услаўляць/усхваляць/хваліць Бога; прапаведаваць
богословесьств:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. услаўляць/усхваляць/хваліць Бога; прапаведаваць
богослав:ити, -лѭ, -иши незак. услаўляць/усхваляць/хваліць Бога; прапаведаваць
богословлѥни:ѥ, -ꙗ н навучаньне веры
богословць гл. богословьць
богослов:ъ, -а м багаслоў(нік), багасловец, тэоляг
богословьн:ъ, -ꙑи прым. багаслоўскі, багасловецкі, багаслоўніцкі, тэалягічны
богословьц:ь, -а м багаслоў(нік), багасловец, тэоляг
богооугодьн:ъ, -ꙑи прым. мілы/прыемны Богу
богооучен:ъ, -ꙑи прым. навучаны богам, дадзены ад Бога, пераняты ад Бога
богочьстив:ъ, -ꙑи прым. які шануе Бога, пабожны
богочьстивѣ прысл. пабожна, з пашанаю да Бога
богочьсти:ѥ, -ꙗ н пабожнасьць
богочьстьно прысл. пабожна, з пашанаю да Бога
богословьц:ь, -а м багаслоў(нік), багасловец, тэоляг
богочьстьц:ь, -а м пабожны чалавек
богоꙗвлѥни:ѥ, -ꙗ н 1. зьяўленьне Бога; 2. Богазьяўленьне, Вадохрышча (сьвята)
бог:ъ, -а м бог
богꙑ:ни, -нꙗ ж багіня
божии прым. божы, боскі
божьск:ъ, -ꙑи прым. божы, боскі
божьств:о, -а н 1. Бог; 2. боскасьць
божьствьн:ъ, -ꙑи прым. божы, боскі
боле гл. болѥ II
болии прым. выш. ст. параўн. большы
бол:ь, -и м хворы
больми прысл. вельмі, надта
больн:ъ, -ꙑи прым. хворы
больши прым. выш. ст. параўн. большы
большьми прысл. выш. ст. параўн. больш
болѣзн:ь, -и ж 1. хвароба, немач; 2. пакуты, боль
болѣзньн:ъ, -ꙑи прым. 1. хворы; 2. балючы; 3. зьвязаны з хваробаю
бол:ѣти, -ѭ, -иши незак. 1. хварэць; 2. адчуваць боль
болꙗрин:ъ, -а м магнат, вяльможа
болꙗрьск:ъ, -ꙑи прым. магнацкі
болѥ I прым. выш. ст. параўн. большы
болѥ II прысл. выш. ст. параўн. больш, болей
бооченъ гл. богооученъ
борени:ѥ, -ꙗ н барацьба, змаганьне
борьц:ь, -а м барацьбіт, змагар
бооучънъ гл. богооученъ
босварьнъ гл. богосварьнъ
бо:сти, -дѫ, -деши незак. калоць; працінаць
бочъстивъ гл. богочьстивъ
бозн:ь, -и м страх, боязь
бо:ꙗти сѩ, -ѭ, -иши незак. (отъ) кого чесо баяцца, страшыцца, лякацца каго/чаго
брад:а, -ꙑ ж барада
брад:ꙑ, -ъве ж сякера
брадѣ:ти, -ѭ, -ѥши незак. абрастаць барадою
бразд:а, -ы ж баразна, разора
брак:ъ, -а м 1. шлюб; 2. вясельле
бран:ити, -ѭ, -иши незак. забараняць
брани:ѥ, -ꙗ н барацьба; змаганьне
бран:ь, -и ж 1. барацьба; змаганьне; 2. бой, бітва, сеча
браньск:ъ, -ꙑи прым. ваенны
братѣ гл. братиꙗ
брати (сѩ), борѭ, борѥши незак. змагацца, дужацца
брати:ꙗ, братри:ꙗ, -ѩ ж манаская грамада, брація, брацтва
бъраниѥ гл. браниѥ
бърати гл. брати (сѩ)
братолюбьстви:ѥ, -ꙗ н братэрская любоў
братолюбьств:о, -а н братэрская любоў
братосътворѥни:ѥ, братротворѥни:ѥ, -ꙗ н пастрыжэньне ўманахі/законьнікі, пастрыг
братриꙗ гл. братиꙗ
братролюби:ѥ, -ꙗ н братэрская любоў
братротворѥниѥ гл. братосътворѥниѥ
братр:ъ, брат:ъ, -а м брат
брта ? гл. братиꙗ, братръ
братрьн:ь, братьн:ь, -ии прым. 1. братэрскі; 2. братаў
братрьств:о, братьств:о, -а н братэрства
братоучѧд:ъ, -а м пляменьнік, братаніч, братаў сын (толькі)
братъ гл. братръ
братьнь гл. братрьнь
братьство гл. братрьство
брачьн:ъ, -ꙑи прым. 1. шлюбны; 2. вясельны: брачьнии сынове госьці на вясельлі, вясельнікі
брашьн:о, -а н ежа, яда
брашьньц:е, -а н 1. аплатка; прычасьце, гостыя; 2. ежа, яда
брениѥ гл. брьниѥ
бридък:ъ, -ꙑи прым. востры; перан. пранізьлівы
бритв:а, -ꙑ ж лязо, брытва
бръв:ь, -и ж вейка або павека
бръвьно гл. брьвьно
бръзд:а, -ꙑ ж цуглі
бръзо прысл. хутка, борзда, шпарка
бръна гл. брьна
бръниѥ гл. брьниѥ
бръ:нꙗ, -ни ж мн. панцыр (воіна)
бръсели:ѥ, -ꙗ н чарэп’е; друз
брꙑсал:о, -а н ручнік
брьвьн:о, -а н бервяно
брьзо гл. бръзо
брьн:а, -ꙑ ж гразь; бруд
брьни:ѥ, -ꙗ н гразь; бруд
брьньн:ъ, -ꙑи прым. створаны з гразі/зямлі/пылу/гліны
брьн гл. брън
брьселиѥ гл. бръселиѥ
брѣг:ъ, -а м 1. адхон; 2. бераг
брѣжьн:ъ, -ꙑи прым. які мае дачыненьне да адхону
брѣменьн:ъ, -ꙑи прым. абцяжараны
брѣм:ѧ, -ене н груз; перан. цяжар
брѧцани:ѥ, -ꙗ н ляскат, бразгат
боуи, -и прым. неразумны, разумова непаўнавартасны, вар’яцкі: боуꙗсловеса бессэнсоўная гутарка
боуиств:о, -а н неразумнасьць; вар’яцтва
боук:ꙑ, -ъве, -ъви ж надпіс(ы), запіс(ы)
боурьн:ъ, -ꙑи прым. навальнічны
боур:ꙗ, -ѩ ж бура; навальніца
боуѥст:ь, -и ж неразумнасьць; вар’яцтва
бъдрост:ь, -и ж бадзёрасьць
бъдр:ъ, -ꙑи прым. бадзёры
бъдрълив:ъ, -ꙑи прым. бадзёры
бъдѣни:ѥ, -ꙗ н бадзёраньне, чуваньне
бъ:дѣти, -ждѫ, -диши незак. бадзёрыцца
бъдр:ь, -ии прым. бадзёры
бъраниѥ гл. браниѥ
бърати гл. бьрати
бърати сѩ гл. бьрати (сѩ)
бъхъма, бъхъмъ прысл. зусім, увогуле, наагул
бъчел:а, -ꙑ ж пчала
бъшиѭ прысл. зусім, цалкам; увогуле, наагул
бꙑва:ти, -ѭ, -ѥши незак. надыходзіць, станавіцца, узьнікаць, адбывацца, дзеіцца; 2. бываць
бꙑли:ѥ, -ꙗ н расьліннасьць; зельле, быльлё
бꙑлꙗ нескл. м (га)спадар, пан
бꙑстр:ъ, -ꙑи прым. хуткі, скоры; гатовы
бꙑти, есмь, еси; буд. бѫдѫ, бѫдеши; аор. бꙑхъ, бꙑ; пэрф. бꙑлъ; імпэрф. бꙑхъ, бэ; умоў. бимъ, би; заг. бѫди; дзеепрым. цяп. сꙑ, сѫщии; дзеепрым. прош. бꙑвъ, бꙑвъши; герун. сѫтъ 1. незак. a. быць; б. комоу, оу кого, (отъ) кого належаць каму; b. комоу +інф. трэба, належыць, павінен, мае, мусіць; c. съ цѣмь мець інтымныя дачыненьні; d. чэмоу быць прыдатнам (да чаго); чьто ѥсть тебэ/намъ.. што табе/нам/.. да таго; 2. зак. a. адбыцца, зьдзейсьніцца, стаць, узьнікнуць, паўстаць; b. зьмяніцца; d. бꙑти въ себѣ, бꙑти въ своѥмь оумѣ ачуняць, апрытомнець
бꙑти:ѥ, -ꙗ н існаваньне, быцьцё
бьдръ гл. бъдръ
бьдѣниѥ гл. бъдѣниѥ
бьдѣти гл. бъдѣти
бьждрь гл. бъждрь
бьраниѥ гл. браниѥ
бьрати, берѫ, береши незак. зьбіраць
бьчела гл. бъчела
бьшиѭ гл. бъшиѭ
бьѥниѥ гл. биѥниѥ
бѣ форма бꙑти
бѣга:ти, -ѭ, -ѥши незак. 1. уцякаць, бегчы; 2. (отъ) чесо пазьбягаць(каго/чаго), ухіляцца (ад чаго)
бѣд:а, -ꙑ ж 1. бяда, няшчасьце; 2. бедзтва; 3. патрэба; 4. (пры)мус, змушэньне; 5. небясьпека; 6. галеча
бѣ:дити, -ждѫ, -диши незак. змушаць, прымушаць
бѣдно гл. бѣдьно
бѣдьно прысл.: ѥсть бѣдьно цяжка; бꙑти бѣдьно комоу быць у бядзе, у небясьпецы
бѣдьн:ъ, -ꙑи прым. 1. бедны, бядотны, убогі; змучаны, змардаваны; 2. цяжкі, нялёгкі
бѣжани:ѥ, -ꙗ н уцёкі
бѣж:ати, -ѫ, -иши незак./зак. 1. бегчы/пабегчы; 2. (отъ) чесо пазьбягаць/пазьбегчы (чаго), ухіляцца/ухіліцца (ад чаго)
бѣл:ити, -ѭ, -иши незак. бяліць
бѣлоризьц:ь, -а м сьвецкі (чалавек)
бѣлост:ь, -и ж бель; чысьціня
бѣл:ъ, -ꙑи прым. белы
бѣ:сити сѩ, -шѫ, -сиши незак. шалець; бѣсити сѩ на новъ мѣсѧць хварэць на самнамбулію, быць самнамбуляй
бѣсовани:ѥ, -ꙗ н шал, шаленства
бѣсовьск:ъ, -ꙑи прым. д’ябальскі, шатанскі
бѣств:о, -а н уцёкі
бѣс:ъ, -а м д’ябал, чорт, сатана, шатан; злы дух, злыдзень; бѣсъ/бесꙑ имѣти быць апантаным/апанаваным д’яблам
бѣсъновати сѩ гл. бѣсьновати сѩйѧ
бѣсьн:овати сѩ, -оуѭ, -оуѥши незак. быць апантаным д’яблам; бѣсьновати сѩ, на новꙑ мѣсѧцѧ хварэць на самнамбулію, быць самнамбуляй
бѣсънъ гл. бѣсьнъ
бѣсꙑнъ гл. бѣсьнъ
бѣсьн:ъ, -ꙑи прым. шалёны; апантаны/апанаваны д’яблам
бѣшени:ѥ, -ꙗ н шал, шаленства; неўразумеласьць, няўкемнасьць, няўцямнасьць
бѣшьнъ прым. шалёны; апантаны д’яблам
бѧщьдьнъ гл. бещѧдьнъ
бѫдѫща гл. бѫдѫщеѥ
бѫдѫщеи гл. бости
бѫдѫщ:еѥ, -аꙗ субст. мн. будучыня
бѫдѫщии прым. будучы
бѫрꙗ гл. боурꙗ
ва займ. пар. л. вы (двое)
вааловъ прым. прынал. Ваалаў
ваб:ити, -лѭ, -иши незак. вабіць, прывабліваць
вавѵл:а, -ꙑ м улас. Вавіла
вавѵлон:ъ, -а м улас. Вавілон=Бабілон
вавѵлоньск:ъ, -ꙑи прым. вавілонскі=бабілёнскі
ва:дити, -ждѫ, -диши незак. абвінавачваць каго у чым, закідаць камушто; скардзіцца каму на што
ваи, ваиа наз. (пальмавыя) галіны
вакх:ъ, -а Вакх=Бахус
вал:ити сѩ, -ѭ, -иши незак. валіцца
валꙗ:ти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. 1. качацца, валяцца; 2. валіцца
вап:а, -ꙑ ж стаячая вада
вараав:а, -ꙑ м улас. Варава=Барабаш
варати гл. варꙗти
варахиинъ прым. прынал. Варахіеў=Барахіеў
варахиси:и, -ꙗ м улас. Варахісі=Барахіс
варахисион:ъ, -а
варвар:а, -ꙑ ж улас. Варвара=Барбара
вардиахов:ъ, -а м улас. Бардыяхоб (персідскі правадыр)
вариона м улас. Барыёна літар.: сын Iоны (бар Iона)
вар:ити, -ѭ, -иши I зак. перагнаць, прыйсці раней (за каго-н.), апярэдзіць; пайсці наперад
вар:ити, -ѭ, -иши II незак. варыць, гатаваць
варнав:а, -ꙑ м улас. Варнава=Барнаба
вартимеи м улас. Варцімей=Бартымэвуш
вар:ъ, -а м гарачыня, сквар... ?
варвар:ъ, -а м варвар=барбар; іншапляменец, іншаземец
варъваръ гл. варваръ
вартоломеи гл. варѳоломеи
варътоломѣи гл. варѳоломеи
варѳоломеи м улас. Варфаламей=Барталамэвуш
варѣти гл. варꙗти
варꙗ:ти, -ѭ, -ѥши незак. пераганяць, ісьці паперадзе, апярэджваць; ісьці наперад
василеи гл. василии
васили:и, -ꙗ, васи:л*ь, -лꙗ м улас. Васіль=Базыль
василин:а, -ꙑ ж улас. Васіліна=Базыліна
василиск:ъ, -а I м базыліск, асьпід, гад (змей)
василиск:ъ, -а II м улас. Васіліск=Базыліск
васильскъ гл. василискъ I
василис:ꙗ, -ѩ ж улас. Васіліса=Базыліса
васнь прысл. магчыма, верагодна
васо:и, -ꙗ м улас. Васой=Басой
вашь займ. ваш
ваꙗни:ѥ, -ꙗ н статуя
ведр:о, -а н добрае надвор'е, пагода
веле выкл. о!, о як!
веле- у складаных словах выкарыстоўваецца для ўзмацнення
велезълоба гл. веле і зълоба
велененависть гл. веле і ненависть
велерѣч:евати, -оуѭ, -оуѥши на кого незак. хваліцца, выхваляцца
велиеименьн:ъ, -ꙑи прым. славуты, знакаміты, слынны
вели:и, -ꙗ, -ѥ прым. вялікі
велииств:о, -а н велічыня; веліч
великодоушьн:ъ, -ꙑи прым. вялікадушны ?
великолѣпоти:ѥ, -ꙗ н незвычайнае хараство=прыгажосьць= краса
великолѣп:ъ, великолѣпьн:ъ, -ꙑи прым. незвычайна прыгожы, цудоўны, чароўны
великот:а, -ꙑ ж велічыня; веліч
велик:ъ, -ꙑи прым. вялікі
величав:ъ, -ꙑи прым. ганарлівы, ганарысты, пыхлівы, фанабэрысты
величани:ѥ, -ꙗ н ганарлівасць, ганарыстасць, пыхлівасць, пыха, фанабэрыстасць
велича:ти, -ѭ, -ѥши, велич:ити, -ѭ, -иши незак. 1. перабольшваць; 2. усхваляць, узносіць хвалу
велича:ти сѩ, -ѭ, -ѥши, велич:ити сѩ, -ѭ, -иши незак. хваліцца, выхваляцца, фанабэрыцца
величи:ѥ, -ꙗ н 1. велічнасьць; 2. незвычайнае хараство=прыгажосьць=краса
величьск:ъ, -ꙑи прым. вэліцкі (ад назвы горада Вэліка)
величьстви:ѥ, -ꙗ н 1. велічнасць; 2. незвычайнае хараство, прыгажосьць, краса
величьств:о, -а н веліч, велічнасьць
велиꙗр:ъ, -а н улас. Веліяр=Бэліяр
велиѥꙗд:ъ, -а м здольны шмат зьесьці
велфегор:ъ, -а м улас. Вельфегор=Бэльфэгор
вельбѫд:ъ, -а м вярблюд
вельгласьн:ъ, -ꙑи прым. зычны (гучны, звонкі)
вельдаровани:ѥ, -ꙗ н шчодрасьць; дабрачыннасьць
вельзѣвол:ъ, -а м улас. Вельзевул??, Люцыпар (імя сатаны)
вельзѣоулъ гл. вельзѣволъ
вельзовоулъ гл. вельзѣволъ
вельзѣоулъ гл. вельзѣволъ
вельѕѣволъ гл. вельзѣволъ
вельлѣпи:ѥ, -ꙗ н незвычайнае хараство=прыгажосьць=краса
вельлѣпот:а, -ꙑ ж 1. велічнасьць; 2. незвычайнае хараство=прыгажосьць=краса
вельлѣп:ъ, -ꙑи прым. незвычайна прыгожы, цудоўны, чароўны
вельми прысл. вельмі, надта; незвычайна, надзвычай
вельможан:е, -ъ ?
вельмѫдр:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. хваліцца, выхваляцца; фанабэрыцца; быць самаўпэўненым
вельрѣч:евати, -оуѭ, -оуѥши на кого незак. хваліцца, выхваляцца
велѣни:ѥ, -ꙗ н загад; запавет
вел:ѣти, -ѭ, -иши незак. 1. загадваць, распараджацца; 2. хацець, жадаць, выказваць жаданьне
веньꙗмин:ъ, -а м улас. Веньямін=Бэньямін
веньꙗмин*ь прым. прынал. Веньямінаў=Бэньямінаў
вериг:а, -ꙑ ж ланцуг; кайданы
верѣ:ꙗ, -ѩ ж запор, замок
весел:ити, -ѭ, -иши незак. весяліць, радаваць, цешыць
весел:ити сѩ, -ѭ, -иши незак. весяліцца, радавацца, цешыцца
весели:ѥ, -ꙗ н весялосьць, радасьць
весело прысл. вясёла, радасна
весел:ъ, -ꙑи прым. вясёлы, радасны
весл:о, -а н вясло
весньн:ъ, -ꙑи прым. веснавы
ве:сти, -дѫ, -деши незак./зак. весьці/давесьці, адводзіць/адвесці
ве:сти (сѩ), -зѫ, -зеши незак. везці, перавозіць, перапраўляць; ехаць; плысці
ветъх:ъ, -ꙑи прым. стары; старажытны
ветъша:ти, -ѭ, -ѥши незак. старэць
вещ:ь, -и ж 1. рэч, прадмет; 2. натура, характар; 3. здарэньне, выпадак, падзея, праява; 4. справа; 5. учынак, чын
вещьн:ъ, -ꙑи прым. рэчыўны, матэрыяльны
вещьств:о, -а н рэчаіснасьць
вечер:ъ, -а м вечар
вечерьн*ии прым. вячэрні
вечерьниц:а, -ѧ, вечерьн:ꙗ, -ѩ ж вячэрня=нешпар (вечаровая багаслужба)
вечер:ꙗ, -ѩ ж вячэра; баляваньне
вечерꙗни:ѥ, -ꙗ вячэранне; вячэра
вечерꙗ:ти, -ѭ, -ѥши незак. вячэраць; есьці
видан:а, -ꙑ ж улас. Бідана=Бідана
видимо прысл. відаць, відно
видим:ъ, -ꙑи прым. бачны
вид:овати, -оуѭ, -оуѥши незак. бачыць; сузіраць; відзець
видом:ъ, -ꙑи прым. бачны
вид:ъ, -а I м бачанне, погляд; 2. здольнасць відзець=бачыць; зрок
видъ II гл. витъ
видъф- гл. вифѧфаг*ии
видьнъ прым. бачны
видьц:ь, -а м глядач; сведка, відавочца
видѣна гл. видана
видѣни:ѥ, -ꙗ н 1. глядзенне, пазіранне; 2. відовішча; 3. здольнасць відзець=бачыць; зрок
ви:дѣти, -ждѫ, -диши незак./зак. бачыць
вик*енти:и, -ꙗ, вик*ент:ъ, -а м улас. Вікенцій=Вінцэнт
виктор:ъ, -а м улас. Віктар
вин:а, -ꙑ ж 1. прычына; нагода; 2. адгаворка; 3. віна, правіна
винар*:ь, -ꙗ м віняр ? вінар, віннік
вин:о, -а н 1. віно; 2. вінаград, вінаградныя лозы
виновьнъ: виновьнъ бꙑти быць вінаватым виновьнъ, виновьна творити абвінавачваць, вінаваціць каго у чым, закідаць каму што
виноград:ъ, -а м вінаграднік; вінаградныя лозы
виноградьн:ъ, -ꙑи прым. вінаграднікавы
винодати:ѥ, -ꙗ н дарэнне=даваранне віна
винопивьц:а, -ѧ м які п'е віно
винопити:ѥ, -ꙗ н піццё віна
виньник:ъ, -а м вінаваты, віноўнік ?
виньн:ъ, -ꙑи I прым. 1. які з'яўляецца прычынаю; 2. вінаваты, віноўнік виновьнъ, виновьна творити абвінавачваць, вінаваціць каго у чым, закідаць каму што; 3. павінен, абавязаны
виньн:ъ, -ꙑи II прым. вінны, вінаградны
висамбон:ъ, -а м улас. Вісамбон=Бізамбон
висѣни:ѥ, -ꙗ н вісенне
ви:сѣти, -шѫ, -сиши незак. вісець
витали:и, -ꙗ м улас. Вітал(ій)
витани:ꙗ, -ѩ гл. вифѧаниꙗ
вита:ти, -ѭ, -ѥши незак. і зак. 1. жыць, пасяліцца; 2. завітаць; наведаць, наведацца
витезда гл. вифѧезда
вит:ъ, -а м улас. Віт
витъсаид:а, -ꙑ ж улас. Вітсаіда=Бэтсаіда
витъсаидьскъ прым. витъсаидьскъ градъ Вітсаіда=Бэтсаіда
вифѧсаида гл. витъсаида
вифѧсаидьскъ гл. витъсаидьскъ
витъф- гл. вифѧфаг*ии
витъфѧ- гл. вифѧфаг*ии
витфѧ- гл. вифѧфаг*ии
витлеем:ъ, -а /? далей вельми шмат варыянтаў/
витьлеемъ гл. витлеемъ
витьлеомъ гл. витлеемъ
витьлѣмь гл. вифѧлеемь
витьлѣомъ гл. витлеемъ
витьлеемьск:ъ, -ꙑи прым. віфлеемскі=бэтлеемскі
виꙗлиц:а, -ѧ ж бура; навальніца
вифаниꙗ гл. вифѧаниꙗ
вифѧани:ꙗ, -ѩ ?
вифѧезд:а, -ꙑ ?
вифѧлеем:ь, -и ?
вифѧле-, вифѧлео- гл. вифѧлеемъ або вифѧлеемь
влаг:а, -ꙑ ж вільгаць; вільготнасць, сырасць, волкасць, вогкасць
владꙑк:а, -ꙑ м 1. валадар, уладар; 2. улады, улада
владꙑчиц:а, -ѧ ж валадарыня, уладарыня, валадарка, уладарка
владꙑчьн*:ь, -ии прым. прынал. валадароў, уладароў
владꙑчьск:ъ, -ꙑи прым. валадарскі, уладарскі
владꙑчьскꙑ ?
владꙑчьстви:ѥ, -ꙗ, владꙑчьств:о, -а н валадаранне, уладаранне, улада, панаванне; магутнасць
власвимлꙗти гл. власфимлꙗти
власи:и, -ꙗ м улас. Улас=Блажэй
властелин:ъ, -а м валадар, уладар
властел*:ь, -ꙗ ?
властельск:ъ, -ꙑи прым. валадарскі, уладарскі
вла:сти, -дѫ, -деши незак. валадарыць, уладарыць, панаваць
власт:ъ, -а м улас. Уласт=Бласт
власт:ь, -и ж 1. сіла, магутнасць; права; улада; 2. улады, улада
власфимиса:ти, власфимлꙗ:ти, -ѭ, -ѥши незак. блазнаваць, багахульнічаць ?
власфими:ꙗ, -ѩ ж блазнаванне, багахульства ?
влас:ъ, -а I м волас
влас:ъ, -а II м улас. Улас
власѣниц:а, -ѧ ж валасяніца
власѣнъ прым. валасяны
влахерн:а, -ꙑ ж влахерн:ꙑ, -ъ мн. улас. Блахерна (адна з назваў Канстантынопаля)
влач:ити, -ѫ, -иши незак. цягці, цягнуць, вала(к)чы
влъкъ, -а м воўк
влъна, -ꙑ I ж хваля
влъна, -ꙑ II ж воўна
влън:ити сѩ, -ѭ, -иши незак. хвалявацца
влъньнъ, -ꙑи прым. хвалевы, хваляў
влънꙗти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. хвалявацца; быць гнаным хвалямі
влънѥниѥ, -ꙗ н хваляванне
влъсн:ѫти, -ѫ, -еши незак. заікацца
влъхвовани:ѥ, -ꙗ н чараўніцтва, чарадзейства, магія; чараванне
влъхвовьн:ъ, -ꙑи прым. чарадзейны, магічны
влъхволюби:ѥ, -ꙗ н любоў да чаравання
влъхв:ъ, -а м чарадзей, чараўнік
влъчьц:ь, -а м чэш bodlak ?
влъшьб:а, -ꙑ ж чараўніцтва, чарадзейства, магія
влъшьбьн:ъ, -ꙑи прым. чарадзейны, магічны
влъшьск:ъ, -ꙑи старѣишина влъшьскъ зверхнік чарадзеяў=чараўнікоў, галоўны чарадзей=чараўнік
влъшьстви:ѥ, -ꙗ, влъшьств:о, -а н чараўніцтва, чарадзейства, магія
влькъ гл. влъкъ
вльна I гл. влъна I
вльна II гл. влъна II
вльнити сѩ гл. влънити сѩ
вльньнъ гл. влъньнъ
вльнꙗти сѩ гл. влънꙗти сѩ
вльнѥниѥ гл. влънѥниѥ
вльчьць гл. влъчьць
влѣ:щи, -кѫ, -чеши незак. цягці, цягнуць, вала(к)чы
воазъ гл. воозъ
воаниръг*есъ улас. Боанэргэс
воасъ гл. воозъ
вод:а, -ꙑ ж вада; вадаём
вод:ити, -ждѫ, -ждиши незак. вадзіць; суправаджаць
водонос:ъ, -а м, водонос:ь, -и ж вядро; ?
водопииц:а, -ѧ м той: хто п'е ваду
водотѣч:ь, -а м?! вадзяны паток ?
водьнотрѫдовит:ъ, -ꙑи прым. вадзянкавы ?
водьн:ъ, -ꙑи прым. водны; вадзяны
вождь, -а м 1. правадыр; зверхнік; 2. ваявода, князь
воз:ъ, -а м воз
вои гл. воинъ
воин:ъ, -а м 1. воін, ваяка, вояр; 2. вораг; супраціўнік; 3. мн. л. войска
воиньств:о, -а н 1. войска; збой; 2. грамада; 3. вайсковая служба; 4. ваенны паход; бой, бітва, сеча; 5. воінская годнасць
воинѫ гл. выинѫ
воинск:а, -ы ж вайна; бой, бітва, сеча
воле гл. волѥ
воли:ти, -ѭ, -иѥши незак. 1. хацець, жадаць мьнѣ волитъ сѧ лічу правільным; 2. аддаваць перавагу
воловьн:ъ, -ыи прым. валовін, валоў
вол:ъ, -оу м вол
воль*н:ъ, -ыи прым. добраахвотны, свядомы; вольны, свабодны
вол:іа, -ѩ ж 1. воля; рашэнне, намер без волѩ без намеру; жаданне въ волѭ, отъ волѩ, по вол*и паводле волі=жадання; 2. дазвол, згода въ волѭ, съ волѥѭ з дазволу, са згоды, пры згодзе без волѩ, кромѣ волѩ без дазволу, без згоды; 3. магчымасць
волѥ, воле I выкл. ану!, ?
волѥ, воле II часьц. хіба не, (а) ці не ?
вон- гл. вън-
вон:ꙗ, -ѩ ж 1. пах; 2. мн. л. араматычныя рэчывы, духмяны
вооанирžиси гл. воаниръг*есъ
вооз:ъ, -а м улас. Вооз=Бооз
воосъ гл. воозъ
воп- гл. въп-
воск:ъ, -а м воск
вотъ ?
вощаг:а, -ы ж бізун, біч
во:ѥвати, -юѭ, -юѥши (на) кого, чьто; противоу комоу чесомоу незак. ваяваць, змагацца, біцца, весці барацьбу
воѥвод:а, -ы м ваявода, ваенны зверхнік, правадыр, князь; валадар, уладар
воѥводин:ъ прым. прынал. ваяводаў, князёў
воѥводьск:ъ, -ыи прым. 1. ваяводскі, зверхніцкі, княскі; 2. валадарскі, уладарскі
воѥводьств:о, -а н пасада ваяводы, ваяводства
воѫѧи гл. воѥвати
врабеи гл. врабии
враби:и, -ꙗ м верабей
враг:ъ, -а м вораг, супраціўнік
вражени:ѥ, -ꙗ м варажба; ?
вражи:и, -ꙗ, -ѥ прым. ворагаў, варожы
вражьд:а, -ы ж варожасць, варажнеча
вражьд:овати, -оуѭ, -оуѥши комоу, (на) кого незак. ненавидзець, варагаваць
вражьскы прысл. варожа
врамѧ гл. врѣмѧ
вран:ъ, -а м 1. грак; 2. крук, крумкач, груган
врат:а, -ъ мн. л. 1. вароты, брама; 2. дзьверы
вратариц:а, -ѩ ж адверніца
вратар*:ь, -ꙗ м адвернік
вра:тити, -щѫ, -тиши зак. навярнуць (у веру)
вра:тити сѩ, -щѫ, -тиши зак. 1. павярнуцца; 2. вярнуцца
врат:ъ, -а I м ворат, катавальнае кола
врат:ъ, -а II м зубча(с)ты мур ?
вратъкъ прым. хісткі, няўстойлівы ?
вратьник:ъ, -а м адвернік
врач:евати, -оуѭ, -оуѥши незак. лячыць, лекаваць; вылечваць
врачевъ прым. прынал. лекараў, доктараў
врачевьн:ъ, врачевьск:ъ, -ꙑи прым. лекарскі, доктарскі
врач:ь, -а м лекар, доктар
врачьб:а, -ы ж лячэнне, лекаванне; вылечванне
врачьбьно прысл. лячэбна; па-лекарску, па-доктарску ?
врачьбьн:ъ, -ꙑи прым. які мае здольнасць лячыць=лекаваць
връ- гл. таксама врь-
връбиѥ гл. врьбиѥ
връбьница гл. врьбьница
връвь гл. врьвь
връжениѥ гл. врьжениѥ
връста гл. врьста
врътоградар*ь гл. врьтоградар*ь
врътоградъ гл. врьтоградъ
врътопоградъ гл. врьтъпоградъ
врътпоградъ гл. врьтъпоградъ
врът'поградъ гл. врьтъпоградъ
врътъ гл. врьтъ
врътъпоградъ гл. врьтъпоградъ
врътъпъ гл. врьтъпъ
врътѣти сѩ гл. врьтѣти сѩ
връховьнъ гл. врьховьнъ
връховьн*ь гл. врьховьн*ь
връхос:ъ, -а м від сараны=саранчы
връхоу гл. врьхоу
връх:ъ I від сараны=саранчы
връх:ъ II гл. врьхъ I
врьби:ѥ, -ꙗ н вербы, зараснікі вярбы ?
врьбьниц:а, -ѧ ж Вербная=Пальмовая нядзеля, Вербніца
врьв:ь, -и ж вяроўка
врьжени:ѥ, -ꙗ н кідок
врьст:а, -ы ж узрост, век; час жыцця, жыццё
врьтограда:р*ь, -ꙗ н садоўнік
врьтоград:ъ, -а н сад, гарод
врьтопъ гл. врьтъпъ
врьт:ъ, врьтъпоград:ъ, -а н сад
врьтъп:ъ, -а н 1. сад; 2. пячора
врьтьпъ гл. врьтъпъ
врь:тѣти сѩ, -щѫ, -тиши незак. круціцца, перавярняцца, пераварочвацца
врьховьнъ, -ꙑи, врьховьн*ь, -ии прым. галоўны, найгалоўнейшы, найвышэйшы
врьхоу I прысл. 1. угару, уверх; 2. уверсе, наверсе
врьхоу II прыназ. на (што, чым)
врьх:ъ, -оу I м 1. верх, вяршыня; 2. цемя
врьх:ъ II гл. връхъ I
врѣ:дити, -ждѫ, -диши кого, чьто зак. 1. пашкодзіць, параніць; 2. сапсаваць, пашкодзіць, зрабіць=учыніць шкоду
врѣд:ъ, -а I м (цялеснае, фізічнае) пашкоджанне, рана; хвароба, немач; 2. шкода, страта
врѣд:ъ, -а II м не врѣдоу имети/сътворити не прызнаваць/прызнаць прыдатным, вартым
врѣдьн:ъ, -ыи прым. зранены, снявечаны, скалечаны; паранены; 2. шкодны; 3. врѣдьнъ быти зазнаць страту
врѣжда:ти, -ѭ, -ѥши кого, чьто незак. 1. раніць, пашкоджваць; вярэдзіць, уквяляць; 2. шкодзіць, рабіць=учыняць шкоду, прыносіць страту
врѣждени:ѥ, -ꙗ н пашкоджанне
врѣменьно прысл. часова, на час
врѣменьн:ъ, -ыи прым. часовы, нясталы
врѣм:ѧ, -ене н 1. час, пара; 2. (самы) час, (самая) пара, зручны=спрыяльны час=пара
врѣтищ:е, -а н 1. мех, мяшок; 2. адзенне з валасяніны (?)
вр:ѣщи, I -ьгѫ, -ьжеши чьто зак. кінуць, шпур(ля)нуць
вр:ѣщи, II -ъхѫ, -ъшеши незак. малаціць
вр:ѣщи сѩ, -ьгѫ, -ьжеши чьто зак. кінуцца
вт- гл. вът-
вх- гл. въх-
вчера гл. вьчера
въ прыназ. 1. прасторавыя адносіны: (напрамак) у, да; (месца) на; 2. (час) у; 3. у; 4. да, у; 5. супраць, проці; 6. па, з-за, праз ?; 7. адносна, у адносінах да каго, чаго; 8. для, дзеля, да
въавидѣ гл. вавѵла
въблаговол:ити, -ѭ, -иши зак. палюбіць
въбѣга:ти, -ѭ, -ѥши незак. убягаць
въбѣгн:ѫти, -ѫ, -ѥши зак. убегчы
въведени:ѥ, -ꙗ н 1. уводзіны ?; 2. гасціннасць
въве:сти, -дѫ, -деши зак. увесці, прывесці
въвлѣ:щи, -кѫ, -чеши зак. уцягці, уцягнуць, увала(к)чы
въво:дити, -ждѫ, -диши незак. увадзіць, прыводзіць
във:рѣти, -ьрѫ, -ьреши зак. уваткнуць, утыркнуць
въврѣ:щи, -гѫ, -жеши зак. укінуць, уцягнуць, увала(к)чы
въвѣр:ити, -ѭ, -иши зак. упэўніць, запэўніць
въвѣ:сити, -шѫ, -сиши зак. павесіць усярэдзіну, падвесіць
въвѣ:ꙗти, -ѭ, -ѥши зак. удзьмуць
въгаждани:ѥ, -ꙗ н дагода, дагаджэнне
въгажда:ти, -ѭ, -ѥши незак. дагаджаць; служыць
въглашени:ѥ, -ꙗ н навука, навучанне
въглѫб:ити, -лѭ, -иши зак. уватнуць, утыркнуць
въгнѣжда:ти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. гняздзіцца
въгнѣ:здити сѩ, -ждѫ, -здиши зак. загняздзіцца
въго:дити, -ждѫ, -диши комоу зак. дагадзіць
въгодьник:ъ, -а м дагоднік ?, служка
въгодьнъ прым. прыемны
въда:ти, -мь, -си зак. 1. даць, аддаць; 2. аддаць замуж
въда:ти сѩ, -мь, -си зак. аддацца, перадацца; падпарадкавацца
въда:ꙗти, -ѭ, -ѥши незак. даваць, аддаваць; 2. аддаваць замуж
въда:ꙗти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. 1. аддавацца, перадавацца; 2. падавацца, выпраўляцца, рушыць
въдварꙗ:ти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. 1. сяліцца, асяляцца, пасяляцца; асядаць
въдвор:ити сѩ, -ѭ, -иши незак. 1. асяліцца, пасяліцца; асесці
въдрѫжа:ти, -ѭ, -ѥши незак. уздымаць, узнімаць, узносіць; ставіць
въдрѫж:ити, -ѫ, -иши зак. узняць, узнесці; паставіць
въдоун:ѫти, въдъхн:ѫти, -ѫ, -еши зак. удзьмуць, удыхнуць
въд:ѣти, -ждѫ, -ждеши і -ѣѭ, -ѣѥши зак. укласці; увесці (у вушы)
въжаг:ати, -ѭ, -ѥши чьто незак. запальваць
въжделати гл. въжделѣти
въжделѣ:ти, -ѭ, -ѥши кого чьто зак. пажадаць
въждѧ:дати (сѩ), -ждѫ, -ждеши і -даѭ, -даѥши кого чьто зак. 1. засмагнуць, адчуць смагу; 2. (къ) комоу, на кого пажадаць, адчуць жаданне=прагу
въжѧдати (сѩ) гл. въждѧдати (сѩ)
въже:щи, -гѫ, -жеши зак. аор. въжѣхъ, въжахъ дзеепрым. зак. зал. въжьженъ, незак. въжьѕи 1. запаліць; 2. кого распаліць, запаліць
въжиѕа:ти, -ѭ, -ѥши чьто незак. запальваць
въжлюб- гл. възлюб-
въз прыназ. + В. 1. замест чаго, за што; 2. каля, побач, блізка, паблізу, непадалёк; 3. угару, уверх ?; супраць ?
възави:дѣти, -ждѫ, -диши комоу зак. пазайздросціць
възакон:ити, -ѭ, -иши зак. 1. кого даць закон ?; 2. комоу чьто узаконіць, зацвердзіць, усталяваць (законам)
възакони:ѥ (?!), -ꙗ н усталяванне закону; узаконенне, зацверджанне; закон
възаалъкати гл. възалкати
възал:кати (сѩ), -чѫ, -чеши зак. згаладнець, захацець есці
възал'кати гл. възалкати
възалъкати гл. възалкати
възби:ти, -ѭ, -ѥши зак. забіць, възбити въ прьси ?
възблагослове:сити, -щвлѭ, -ствиши кого зак. багаславіць, блаславіць; перахрысціць, перажагнаць
възболѣ:ти, -ѭ, -иши кого зак. адчуць боль
възбоꙗ:ти сѩ, -ѭ, -иши чесо зак. спалохацца, збаяцца, спужацца, злякацца
възбран:ити, -ѭ, -иши зак. 1. чесо, чесомоу, комоу (отъ) чесо забараніць; не даць магчымасці, перашкодзіць, замінуць; 2. комоу чесо адмовіць
възбранꙗ:ти, -ѭ, -ѥши незак. 1. чесо, чесомоу, комоу (отъ) чесо забараняць; не даваць магчымасці, перашкаджаць, замінаць; 2. комоу отъ чесо утрымліваць; 3. супраціўляцца, супрацівіцца
възбоу:дити, -ждѫ, -диши кого зак. пабудзіць, разбудзіць
възбоужда:ти, -ѭ, -ѥши кого незак. будзіць
възбоуꙗни:ѥ, -ꙗ н сумасбродство, безрассудство ?
възбън:ѫти, -ѫ, -еши зак. прачнуцца; прахапіцца
възб:ьрати, -ерѫ, -ереши чьто зак. сабрацца, пазбіраць
възбѣ:сити, -шѫ, -сиши кого на чьто зак. раз'юшыцца, раз'ятрыцца
възбѣ:сити сѩ, -шѫ, -сиши на кого зак. раз'юшыць, раз'ятрыць
възбѣс:овати сѩ, -оуѭ, -оуѥши на чьто незак. юшыць, ятрыць, раз'юшвацца, раз'ятрывацца; шалець
възбѣсьнѣ:ти, -ѭ, -ѥши зак. стаць шалёным, ашалець
възбѣша:ти, -ѭ, -ѥши незак. рабіць шалёным; юшыць, ятрыць
възбѣшени:ѥ, -ꙗ н шал, шаленства, раз'юшанасць, раз'ятранасць, іступленіе ?
възвар:ити, -ѭ, -иши незак. распаліць, напаліць; раскаліць, накаліць
възвати гл. възъвати
възвелича:ти, -ѭ, -ѥши незак. рабіць шалёным; юшыць, ятрыць
възвелич:ити, -ѫ, -иши кого чьто зак. 1. павялічыць, зрабіць вялікім; 2. учыніць=здзейсніць=зрабіць вялікую справу; 3. усхваліць, уславіць, узнесці хвалу
възвесел:ити, -ѭ, -иши кого зак. развесяліць, узрадаваць, парадаваць, усцешыць, пацешыць
възвесел:ити сѩ, -ѭ, -иши о чемь зак. развесяліцца, узрадавацца, парадавацца, усцешыцца, пацешыцца
възвеселꙗ:ти, -ѭ, -ѥши кого незак. весяліць, развясельваць, радаваць, цешыць, усцешваць
възве:сти, -дѫ, -деши кого, чьто зак. 1. павесці=адвесці=вывесці ўверх; 2. пазбавіць; 3. узняць
възве:сти сѩ, -дѫ, -деши зак. узняцца
възво:дити, -ждѫ, -диши кого, чьто незак. 1. весці ўверх; 2. настаўляць; выхоўваць; 3. уздымаць, узнімаць
възвра:тити, -щѫ, -тиши зак. 1. комоу чьто вярнуць, аддаць; 2. кого вярнуць, прывесці назад, паслаць назад, адаслаць назад; 3. перабіць, змяніць, перамяніць, ператварыць; 4. адагнаць ?
възвра:тити сѩ, -щѫ, -тиши зак. 1. вярнуцца; 2. звярнуцца; 3. ?
възвѣша- гл. възбѣшати
възвраща:ти, -ѭ, -ѥши кого, чьто незак. 1. вяртаць, аддаваць; 2. адвярняць; 3. продывать ? (в вере ?)
възвраща:ти сѩ, -ѭ, -ѥши кого, чьто незак. вяртацца
възвращени:ѥ, -ꙗ н 1. вяртанне; 2. зварот да каго
възвръ- гл. възврѣ-
възвр:ѣщи, -ъгѫ, -ържеши чьто зак. накінуць, ускінуць
възвы:сити, -шѫ, -сиши зак. узняць; узвысіць, узнесці
възвы:сити сѩ, -шѫ, -сиши зак. узняцца; узвысіцца, узнесціся
възвышени:ѥ, -ꙗ н ганарлівасць, ганарыстасць, фанабэрыстасць, пыхлівасць; фанабэрыя, пыха
възвыш:ити, -ѫ, -иши кого зак. узняць; узвысіць, узнесці
възвѣр:овати, -оуѭ, -оуѥши чемоу зак. паверыць; стаць вернікам
възвѣ:сити, -шѫ, -сиши кого, чьто зак. павесіць
възвѣ:стити, -щѫ, -стиши чьто, о чемь зак. 1. паведаміць; 2. абвесціць; възвѣ:стити прѣжде прадказаць
възвѣща:ти, -ѭ, -ѥши комоу чьто, о чемь незак. 1. паведамляць; 2. абвяшчаць
възвѣшати гл. възбѣшати
възвѣщени:ѥ, -ꙗ н паведамленне
възвѣ:ꙗти, -ѭ, -ѥши зак. 1. падзьмуць, павеяць, падуць; 2. кого развеяць
възвѧ:зати, -жѫ, -жеши чьто зак. 1. прывязаць; 2. дадаць
възгара:ти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. пагарацца, запальвацца
възглавниц:а, -ѧ ж падушка
възглагол:ати, -ѭ, -ѥши зак. 1. сказаць; 2. на кого выказвацца супраць каго, абвінавачваць каго, закідаць каму
въгла:сити, -шѫ, -сиши зак. 1. усклікнуць; 2. сказаць; 3. вымавіць (гук); 4. пракукарэкаць (пра пеўня); 5. кого паклікаць, пазваць
възглаша:ти, -ѭ, -ѥши незак. абвяшчаць
възглашени:ѥ, -ꙗ н вокліч; выгук ?
възгнѣ:тити, -щѫ, -тиши зак. раскласці (вогнішча)
възгѫш... ?
възгнѫша:ти сѩ, -ѭ, -ѥши незак. грэбаваць, брыдзіцца
възгор:ѣти сѩ, -рѭ, -риши зак. распаліцца, разгарэцца; запаліцца, загарэцца
възгра:дити, -ждѫ, -диши зак. 1. перагарадзіць; заступіць (затрымаць на дарозе) ?; 2. збудаваць, пабудаваць, паставіць
възгра:дити сѩ, -ждѫ, -диши зак. умацавацца ў чым
възгражда:ти, -ѭ, -ѥши незак. умацоўваць у чым
възграждени:ѥ, -ꙗ н пабудова, збудаванне; умацаванне
възгрьм:ѣти, -лѭ, -иши зак. загрымець
възгѫшати сѩ гл. възгнѫшати сѩ
въздани:ѥ, -ꙗ н адплата
въздател*:ь, -ꙗ м адплата
възда:ти, -мь, -си чьто комоу зак. 1. аддаць, даць, вярнуць; 2. адплаціць
въздаꙗни:ѥ, -ꙗ н той, хто адплачвае, адплатнік
възда:ꙗти, -ѭ, -ѥши чьто незак. сяліць, засяляць
възлакати гл. възалкати